Patricio Guzmán verliet Chili meer dan 40 jaar geleden. Dat was op het moment dat de militaire dictatuur van Pinochet de democratisch gekozen regering overnam.
Patricio stopte echter nooit met denken aan een land, een cultuur en een plek op de kaart die hij nooit vergat. Na het noorden in de schijnwerpers geplaatst te hebben in “Nostalgia de la Luz” en het zuiden in “El Botón de Náca”, komen zijn opnames dichterbij met wat hij noemt “de enorme onthullende ruggengraat van het verleden en de recente geschiedenis van Chili”.
Adembenemende panorama’s van de besneeuwde bergen (in Chili zijn de pieken van de Andes nooit ver weg: de bergketen (Cordillera) vormt maar liefst 80% – en daarmee de ruggengraat – van het land) worden afgewisseld met nooit eerder vertoonde beelden van de opstand terwijl Guzmán op persoonlijke wijze reflecteert in voice-over. Ook interviewt hij kunstenaars en wetenschappers en werpt daarmee een blik op de toekomst: kan de nieuwe generatie zich nog dromen veroorloven? Inmiddels is de dictatuur overwonnen, maar het economische beleid dat eraan ten grondslag lag heeft het land nog steeds in haar greep.
De film won in 2020 Beste Documentaire op het Cannes Filmfestival en behoorde tot de Officiële Selectie Retrospective op het IDFA, waar Patricio Guzmán als hoofdgast werd onthaald.
Documentaire | 84 minuten
Oorsprong: Frankrijk / Chili
Geregisseerd door: Patricio Guzmán
Met onder meer: Jorge Baradit, Pablo Salas en Javiera Parra.
Oorspronkelijke taal: Spaans
Oorspronkelijke titel: La Cordillera de los Sueños
De introductie bij deze documentaire duurt iets langer dan u gewend bent bij reguliere Beschouwfilms, namelijk ca. 10-15 minuten en geeft o.a. relevante achtergrondinformatie over het land waar het in de documentaire om draait: Chili.
Indien u enkel de film zelf wilt bijwonen is dat uiteraard mogelijk, dan wordt u na de introductie de zaal binnengelaten, rond 20:10/20:15 uur (in het artikel in het Goirles Belang stond per abuis 19:10/19:15 uur vermeld)
